Księgowość.

Księgowość możemy podzielić na finansową i zarządzania. Zasadniczym celem księgowości finansowej jest przedstawienie, w sposób znormalizowany, sytuacji finansowej firmy. Księgowość zarządzania ma za zadanie dostarczanie menadżerom informacji potrzebnych do kierowania firmą.
Poniżej prezentuję kanadyjski model księgowości finansowej, który służy zarówno kontroli finansowej firmy jak i ułatwia sprawne jej zarządzanie. Skoncentruję się na rocznych rezultatach finansowych firmy i ich interpretacji.

Elementy raportu rocznego

Bilans : Aktywa, czyli to co firma posiada plus należności = Pasywa czyli to co firma jest winna + Własność udziałowców czyli wyemitowane akcje i zysk nie rozprowadzony. Roczny rezultat finansowy : różnica pomiędzy dochodem firmy i związanymi z nim wydatkami. Pieniądze, które zostają w firmie stanowią zysk cyklu finansowego. Zysk nie rozprowadzony : reprezentuje zysk zrealizowany w poprzednim cyklu finansowym, który nie został wypłacony akcjonariuszom w postaci dywidendy. Ten zysk należy do akcjonariuszy, ale administratorzy zadecydowali, na pewien czas, zainwestować go w firmę. Zysk nie rozprowadzony stanowi połączenie pomiędzy bilansem rocznym a rezultatem finansowym firmy. Stan przepływów finansowych : informuje o wyjściu i wejściu środków finansowych, dokonanym w ciągu roku. Ten ruch środków finansowych jest przedstawiany w formie podzielonej na działania eksploatacyjne, inwestycyjne i finansowe. Stan przepływów finansowych pomaga ocenić zdolność firmy do samofinansowania, zwrotu długów, reinwestycji i wypłacenia dywidendy akcjonariuszom.

Interpretacja rezultatów finansowych firmy

Instrumentem najczęściej używanym do oceny sytuacji finansowej firmy jest r a t i o, które dotyczy relacji pomiędzy dwoma wielkościami księgowymi. Ratio nie stanowi dowodu, a tylko odzwierciedla pewną tendencję finansową, zatem służy do wyrobienia sobie opinii. Istnieją dwa sposoby posługiwania się ratio. I dotyczy kalkulowania tendencji w tej samej firmie, poprzez porównanie tego samego ratio wyliczonego w kilku cyklach księgowych. II Porównanie określonego ratio jednej firmy z innymi firmami z tej samej branży. Związki księgowych posiadają zestawy różnych ratio z wielu branż. Istnieją również normy ratio, opracowane przez związki księgowych, określające ich zalecane granice. Poniżej podaję podstawowe ratio stosowane w Kanadzie: Ratio bilansu Ratio wypłacalności w krótkim terminie : Aktywa krótkoterminowe / Pasywa krótkoterminowe Ratio płynności gotówki Aktywa krótkoterminowe - wartość magazynowa / Pasywa krótkoterminowe Ratio procentu kapitału inwestycyjnego przypadającego na każdą kategorię inwestorów. Ratio wypłacalności w długim okresie czasu. Suma całkowitego zadłużenia / wartość księgowa wkładu udziałowców lub wyemitowanych akcji. Ratio rezultatów finansowych i zysku nie rozprowadzonego Ratio zdolności do płacenia odsetek od długów. Ratio procentu zysku netto przeznaczonego na wypłacenie dywidendy zwykłej i uprzywilejowanej. Ratio procentu zysku netto wypłaconego na dywidendę zwykłą. Ratio marży zysku netto. Inne ratio Ratio wydajności netto kapitału zainwestowanego. Ratio zysku na akcję zwykłą. Ratio wydajności giełdy.

Księgowość zarządzania Głównym zagadnieniem księgowości zarządzania jest analiza poniesionych w firmie kosztów, w rozbiciu na koszty stałe i zmienne. Takie rozbicie kosztów jest konieczne ponieważ koszty wytworzenia zysku, wykazane w sprawozdaniu finansowym, nie odzwierciedlają podstawowej relacji ekonomicznej : koszt - wielkość produkcji - zysk, zatem są nieprzydatne do szybkich analiz ekonomicznych odnoszących się do produktu, konkretnych zamówień, czy oddziału produkcyjnego. W takich przypadkach musimy się odwołać do metod kosztów zmiennych, które zazwyczaj wykazują inny zysk niż księgowość finansowa. Księgowość zarządzania zajmuje się również kontrolą budżetową. Przewidywanie zysku firmy rozpoczyna się zazwyczaj od badań rynku, wykonanych przez marketing. Jest to podstawowy etap zarządzania budżetowego w firmie, od którego zależą wszelkie przewidywania kosztów. Porównywanie danych budżetowych z rezultatami rzeczywistymi umożliwia analizę różnic, wyciągnięcie wniosków i obranie właściwego kierunku działania na przyszłość.