Abraham Zaleznik :: Menedżerowie i Liderzy.

Dr. Abraham Zaleznik pracował jako Profesor w Harvard Business School. Aktualnie jest emerytowanym, honorowym profesorem tej uczelni. Jest jednym z największych myślicieli w dziedzinie dynamiki osobowości przywódcy oraz dynamiki władzy w organizacji. Swoje badania nad przywództwem prowadził wychodząc od zagadnień ludzkiej motywacji oraz podświadomości. Wiele czasu poświęcał na badania psychoanalityczne.

Kiedy Abracham Zaleznik, w 1977 roku, pisał swój klasyczny artykuł "Menedżerowie i Liderzy", menedżerów kształcono w kierunku:

• rozwoju kompetencji zawodowych
• zdolności sprawowania kontroli i
• utrzymywania równowagi sił w firmie.

W powyższym artykule Zaleznik zwrócił uwagę, że elementy przywództwa jak: inspiracja, wizja, pasja, kreatywność czy wyobraźnia, są często główną siłę napędową sukcesu firmy. Tym sposobem podkreślił, że liderzy biznesu powinni mieć więcej cech osobowości artystów niż menedżerów.

Menedżer

Zdaniem Zaleznika klasyczna kultura menedżerska kładzie nacisk na racjonalność i kontrolę, w celu kierowania przebiegiem zdarzeń. Dlatego menedżerowie mają potrzebę współpracy z innymi osobami i działają prawie bez emocji. Menedżerom, pomimo że zwracają uwagę na innych, brak jest empatii. W relacjach z otoczeniem negocjują, wykorzystując głównie strategię win-win. Ich cele wypływają z bieżących wydarzeń w firmie, a nie z wizji i pragnień lidera. Są zakorzenione w historii firmy. Działają uwzględniając gusty odbiorców.

Lider

Istnieje również inna koncepcja zarządzania, odwołująca się do symbolu wybitnego przywódcy, który po uzyskaniu kontroli nad sobą przejmuje kontrolę nad otoczeniem. Liderzy są proaktywni, a nie reaktywni - sami tworzą potrzeby, zamiast na nie odpowiadać. Mają osobisty stosunek do celów, przez co wywierają wpływ na otoczenie. Pomimo, że często są samotnikami cechuje ich empatia - w relacjach potrafią uwzględniać sygnały emocjonalne odbierane od ludzi. Zastanawiają się jak ich decyzje odbierają inni. Idee przekładają na język obrazów, nadając im namacalny kształt. W ten sposób ich pomysły mają większą szansę ujrzeć światło dzienne. U liderów ryzyko dominuje nad instynktem przetrwania. Liderzy potrzebują zmian.