Peter F. Drucker :: Skuteczny menedżer.

Peter F. Drucker (ur. 19 listopada 1909 - zm. 11 listopada 2005 w Claremont, k/Los Angeles) był specjalistą zarządzania, korporacjami i organizacjami non-profit.

Peter F. Drucker jest uważany za "ojca" współczesnych metod zarządzania. Karierę naukową rozpoczął na początku lat 40. kiedy został zaproszony przez General Motors do zbadania wewnętrznych mechanizmów funkcjonowania tego koncernu. Doświadczenia zdobyte wówczas zaowocowały w 1946 jego pierwszą książką "Koncepcja korporacji".

Był autorem ponad 30 książek i artykułów podkreślających potrzebę innowacyjności, przedsiębiorczości i nowych strategii działania w szybko zmieniającym się świecie. Określano go jako "wizjonera zarządzania" za podkreślenie wagi osobistego zaangażowania pracowników dla sukcesu jakiejkolwiek firmy. Drucker lansował tezę, że kwestie marketingu i innowacyjności są ważniejsze od stanu finansów firmy.

Opracowane przez Druckera metody pobudzania motywacji były stosowane przez kierownictwa największych amerykańskich koncernów, takich jak Intel Corp. i Sears, Roebuck & Co.

Prezydent George W. Bush odznaczył Druckera w 2002 Medalem Wolności. Okrzyknięto go wówczas "najwybitniejszym pionierem teorii zarządzania na świecie".

Niezależnie od poziomu inteligencji, wiedzy oraz wyobraźni dobry menedżer musi być skuteczny, czyli osiągać rezultaty. To za nie ponosi odpowiedzialność. W tym celu powinien koncentrować się nad tym co należy zrobić.

	5 nawyków skutecznego menedżera:

			Koncentracja na rezultatach, których źródło jest na zewnątrz organizacji. Nie ma rezultatów wewnątrz organizacji. Wewnątrz są tylko wysiłki i koszty. Na swoją pracę, własny wkład, menedżer powinien patrzeć z punktu widzenia celów całej firmy. Koncentracja na wkładzie sama przez się wymusza efektywność relacji pomiędzy ludźmi w zakresie: komunikacji, pracy zespołowej, własnego rozwoju i rozwoju innych. Oprócz bezpośrednich rezultatów wkład menedżera powinien obejmować: budowanie i utrwalanie wartości oraz zbieranie i rozwijanie ludzi na jutro. By być skutecznym, trzeba zauważyć zmiany w trendach.
			Budowanie sukcesu na siłach: zwierzchników, kolegów, podwładnych. Skuteczność menedżera zależy od tego jaki użytek z jego pracy robią inni, wewnątrz i na zewnątrz organizacji. Dlatego najistotniejsze jest odkrycie co dany pracownik na prawdę potrafi robić. Liczą się siły nie słabości. Stanowisko powinno ułatwiać przekształcanie sił pracownika w osiągnięcia firmy. Stanowiska nie mogą odwoływać się do niespójnych cech psychicznych.
			Kontrola własnego czasu. Czas menedżera należy do wszystkich, co utrudnia koncentrację na istotnych problemach. Decyzjom dotyczącym ludzi warto poświęcać dużo czasu. By skutecznie zarządzać czasem trzeba go wykorzystywać w większych porcjach. Warto odpowiedzieć sobie na pytania: Czego w ogóle nie trzeba robić? Co mógłby wykonać ktoś inny? Czy nie marnuję czasu innym?
			Trzymanie się priorytetów. Menedżerowie mają skłonność do schodzenia w dół, operacyjnego kierowania zadaniami na niższych szczeblach. Skuteczność wymaga jednak by zajmować się tym co najważniejsze w hierarchii ważności i tylko jedną rzeczą naraz. Przed rozpoczęciem nowego zadania należy uwolnić się od starego przedsięwzięcia, zrzucić z siebie znoszone starocie. Nowe sprawy rozpoczyna się ze sprawdzonymi ludźmi. Odwaga sprzyja rozpoznawaniu priorytetów: Stawiaj na przyszłość, Koncentruj się na szansach, nie na problemach, Wybierz własny kierunek, a nie zapchany pociąg, Mierz wysoko. Nie orientuj się na to, co bezpieczne i łatwe.
			Podejmowanie skutecznych decyzji. Skuteczni menedżerowie podejmują niewiele decyzji, podchodząc do tematu z najwyższego punktu zrozumienia sprawy. Skuteczne decyzje wymagają ustalenia: Czy to sytuacja o naturze ogólnej, czy wyjątkowej. Sytuacje ogólne należy załatwiać poprzez reguły i strategie standardowe. Warunków brzegowych, którym rozwiązanie problemu musi sprostać. Warunki brzegowe pokazują kiedy od decyzji trzeba odstąpić. Co jest słuszne, zanim poświeci się uwagę kompromisom. Wbudowanie w decyzje działań wprowadzających ją w życie. Wbudowanie mechanizmu kontrolującego bieg wydarzeń z oczekiwaniami.

	4 oblicza pragmatyzmu:
		Otwartość na nieznane Pragmatyk wie, że unikanie niepewności jest założeniem nierealistycznym. Dlatego ważna jest obserwacja zmian w trendach i precyzowanie wynikających z nich możliwości. Porażki nie są problemem ponieważ likwidują się same. Problemem są sukcesy, których słodka pamięć ciągnie się latami. Ponad to, łatwo wierzymy, że jesteśmy ich autorami. Jeśli chcemy uwolnić się od nieproduktywnej przeszłości należy zadać sobie pytanie "Gdybyśmy nie weszli w to wcześniej, robilibyśmy to teraz?". Liczy się tylko bezwarunkowe TAK.
		Wyczucie kontekstu to właściwa ocena danej sytuacji i trafne określenie, które pomysły sprawdzą się w określonych warunkach. Strategia ułatwia uchwycenie tego co słuszne.
		Koncentracja na wynikach.
		Chęć wypracowania rozwiązania to umiejętność zawierania kompromisów oraz kreatywne wykorzystanie dostępnych zasobów.