Optymalny poziom motywacji określono na podstawie badań eksperymentalnych, których wyniki ujęto w dwa prawa, zwane prawami Yerkesa - Dodsona. Dwaj profesorowie Uniwersytetu Yale - R.M Yerkes i J.B.Dodson sformułowali swoje prawa na podstawie wykonanych eksperymentów ze szczurami w 1908r. Po czasie zorientowano się, że prawa te odnoszą się również do ludzi.
- W miarę wzrostu natężenia motywacji sprawność działania wzrasta do pewnego poziomu, po czym zaczyna spadać, a przy bardzo wysokim natężeniu emocji motywujących sprawność działania znów jest niska. Funkcja przebiega w kształcie odwróconej litery U. Dla każdego zadania istnieje zatem optymalny poziom motywacji, przy którym zadanie to jest wykonywane najlepiej.
- W rozwiązywaniu zadania łatwego największą sprawność działania osiąga się przy wysokim poziomie motywacji, zaś w rozwiązaniu zadań trudnych - przy niskim poziomie motywacji. Źle wykonujemy zadania złożone gdy jesteśmy nadmiernie pobudzeni.
R.M Yerkes i J.B.Dodson prowadzili badania motywując do działania negatywnymi emocjami. Część uczonych, z Abrachamem Maslowem, twierdziła, że emocje pozytywne pobudzają twórczość, nawet gdy są bardzo silne.
W badaniach uwzględniano siłę bodźca a nie poziom przeżywanych emocji.
Powyższe dwa prawa odnoszą się do sytuacji narzuconych z zewnątrz, a nie tych, które organizujemy sobie sami.