Wizyta Prezydenta RP w Indonezji - 2004.

Spis Treści

1. Wstęp
2. Polsko - indonezyjskie relacje handlowe

1. Wstęp

24 lutego 2004 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Aleksander Kwaśniewski z Małżonką rozpoczął oficjalną wizytę w Republice Indonezji.

Jestem w Indonezji po długiej nieobecności polskiego szefa państwa w tym kraju, bo aż 43 lata temu wydarzenie takie miało tu miejsce. Dziękuję Pani Prezydent Megawati za gościnę i serdeczność. Uzgodniliśmy, że będziemy wspierać obustronne kontakty na szczeblach politycznym, administracyjnym i parlamentarnym. Zapowiedziałem, że Polska będzie od 1 maja w UE, stając się jeszcze bardziej atrakcyjnym partnerem do współpracy gospodarczej, tym bardziej, że polska oferta na te rynki jest bardzo różnorodna, obejmuje zarówno przemysł zbrojeniowy, maszynowy, chemiczny, naftowy itd. Można tu znaleźć dobre projekty i dla Polski i dla Indonezji. Mówiliśmy też o współpracy wojskowej i rozmowy te będą kontynuowane. Jestem przekonany, że będą się także mnożyć kontakty naukowe i turystyczne. Zapewnialiśmy również siebie nawzajem o gotowości współpracy międzynarodowej. Podczas wystąpień Prezydent Aleksander Kwaśniewki powiedział miedzy innymi:

Witam wszystkich serdecznie. Dziesięć miesięcy temu, 24 kwietnia ubiegłego roku, podczas pobytu Pani Prezydent Megawati Sukarnoputri w Warszawie, uczestniczyliśmy wspólnie w spotkaniu przedstawicieli biznesu naszych krajów. Dzisiejsze forum traktuję więc jako kontynuację rozpoczętego wówczas dialogu. Pragnę podziękować organizatorowi spotkania panu Nyoman Dhamantra, przewodniczącemu Polsko-Indonezyjskiego Komitetu Gospodarczego przy Indonezyjskiej Izbie Przemysłu i Handlu. Cieszę się, że widzę na tej sali tak liczną grupę indonezyjskich przedsiębiorców. Dla mnie jest to potwierdzenie zainteresowania ze strony Państwa dwustronnymi kontaktami, chęcią ich dalszego rozwijania i pogłębiania.

Nie będzie przesady w stwierdzeniu, że właśnie wizyta Pani Prezydent w Polsce dokonała przełomu w naszej dotychczasowej współpracy. Jej efektem było nie tylko podpisanie ważnych dokumentów /m.in. Deklaracji Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej i Ministra Przemysłu i Handlu Indonezji, umożliwiającej bardziej efektywne współdziałanie pomiędzy przedstawicielami administracji gospodarczej oraz Porozumienia o wzajemnym uznawaniu certyfikatów lotniczych, ułatwiającego nawiązanie współpracy w przemyśle lotniczym/. Na szczególną uwagę zasługuje utworzenie Polsko-Indonezyjskiej Rady Biznesu oraz Polsko-Indonezyjskiego Komitetu Gospodarczego. Ich obecność powinna sprzyjać zbliżeniu środowisk biznesowych obu krajów; lepszemu poznaniu oferty współpracy. Chciałbym, aby z tych gremiów płynęła także inspiracja do wspólnych, polsko-indonezyjskich przedsięwzięć.

2. Polsko - indonezyjskie relacje handlowe

Jest ku temu sprzyjający czas. Gratulujemy Indonezji pokonania trudności gospodarczych, które pod koniec minionego wieku dotknęły wielu państw Azji Południowo-Wschodniej. Osiągane w ostatnich latach przez Wasz kraj wskaźniki: czteroprocentowy wzrost gospodarczy, stabilność makroekonomiczna, mocny kurs rupii, ograniczenie inflacji, spadek zadłużenia budżetowego i rosnący eksport świadczą, że indonezyjska gospodarka ma się coraz lepiej i szybko nadrabia zaległości.

Pozytywne tendencje obserwowane w naszych gospodarkach powinny przełożyć się na lepsze niż dotychczas efekty w dwustronnej współpracy. Mamy przecież bogate doświadczenia z przeszłości. W latach sześćdziesiątych byliśmy poważnym dostawcą na ten rynek sprzętu obronnego, statków, urządzeń dla stoczni i kopalni węgla kamiennego. Polacy zbudowali cukrownię trzcinową na Sumatrze. Nasi specjaliści położyli zręby pod indonezyjski przemysł lotniczy w Bandungu (duże centrum przemysłowe na Jawie) i bazę płetwonurków Marynarki Wojennej Indonezji w Surabaya. W oparciu o licencję polskiego samolotu WILGA, produkowano samoloty GELATIK (czyt. gelatik). Z Polski pochodziły też jedne z pierwszych dostarczanych do Indonezji helikopterów Mi-1.

Odwołuję się do dobrej tradycji w naszych kontaktach, by zachęcić Państwa do jej kontynuowania. Poprawy wymaga dziś nie tylko wymiana handlowa, która mimo rosnącej tendencji nadal utrzymuje się na niskim poziomie /w 2003 roku wyniosła około 260 mln USD/. Konieczne jest także poszukiwanie sposobów ograniczających zbyt wysoki po stronie polskiej deficyt obrotów /przekroczył już miliard dolarów/. W ubiegłym roku wyeksportowaliśmy do Indonezji towary za około 17 milionów dolarów przy ponad 240 milionowym imporcie.

Czynimy wysiłki, by zahamować ten niekorzystny trend. W tym celu zaoferowaliśmy Indonezji atrakcyjny kredyt eksportowy, przeznaczony na sfinansowanie dostaw polskiego sprzętu lotniczego, pływającego i radiolokacyjnego. Nasze przedsiębiorstwa mogą też skorzystać ze wsparcia w zakresie ubezpieczania i gwarantowania kredytów komercyjnych, finansujących dostawy towarów do Indonezji. Liczę, że przyniesie to zamierzony skutek.

Istnieje duża szansa na odbudowanie dawnych więzi. Pomyślnym znakiem jest zainteresowanie polskich firm, które coraz chętniej postrzegają w Indonezji nie tylko potencjalny rynek zbytu dla swoich towarów, ale również partnera przy realizacji długoterminowej współpracy, obejmującej między innymi transfer technologii i współpracę produkcyjną.

Cieszę się, że Indonezyjczykom smakuje polskie mleko w proszku /23 proc. eksportu - wartość 4 mln USD/ i cenią polską pszenicę /21 proc. eksportu - wartość 3,6 mln USD/. Ale nasza oferta jest znacznie bogatsza i obejmuje tak ważne sektory jak: górnictwo węgla kamiennego /dostawy urządzeń wydobywczych, sprzętu bezpieczeństwa górniczego, taśm przenośnikowych oraz usługi specjalistów/, energetykę / dostawy kotłów i urządzeń dla energetyki opartej na węglu/, kolejnictwo /dostawy szyn/, przemysł maszynowy /sprzęt do budowy dróg, obrabiarki/, lotniczy, wydobycie ropy naftowej i gazu, /dostawy urządzeń wiertniczych oraz usług poszukiwania nafty i gazu/, przemysł chemiczny, gospodarkę morską /usługi remontowe statków indonezyjskich/, przemysł spożywczy i obronny. Proponujemy też dostawy wyrobów stalowych oraz współpracę w zakresie ochrony środowiska.

Dzisiejszemu spotkaniu towarzyszy wystawa polskich kryształów i biżuterii z bursztynu. Mam nadzieję, że spodobają się Państwu. Nasze kryształy od lat wzbudzają podziw u zagranicznych odbiorców, kupowane są chętnie nie tylko w krajach Unii Europejskiej, ale również w USA, Kanadzie, Brazylii, Australii i Japonii. Biżuteria z polskiego bursztynu, zadziwiającego bogactwem odmian i gamą barw, podbiła już serca milionów kobiet. Osady tego niezwykłego, pochodzącego sprzed 40 milionów lat kamienia, spotkać można jedynie wzdłuż brzegów Morza Bałtyckiego. Od niepamiętnych czasów służył on do wyrobu ozdób i cennych przedmiotów. Zachwycił nawet starożytnych Rzymian, którzy chętnie sprowadzali go do siebie. Jak Państwo widzą, istnieje wiele możliwości polsko-indonezyjskiej współpracy, od wielkiego przemysłu po rzemiosło artystyczne.

Cieszę się z podpisanych dziś umów kooperacyjnych.

- między Polskimi Zakładami Lotniczymi w Mielcu a Dirgantara Indonesian Aerospace. Umowa docelowo przewiduje produkcję samolotów Skytruck w zakładach indonezyjskich, przede wszystkim na potrzeby rynku cywilnego krajów ASEAN;
- PZL Świdnik a Dirgantara Indonesian Aerospace. Zainteresowanie strony indonezyjskiej obejmuje koprodukcję śmigłowców SW-4 i Sokół;
- Stocznią Marynarki Wojennej w Gdyni a stocznią w Surabaya. Projekt umowy przewiduje współpracę w zakresie przebudowy okrętów należących do MW RI;
- Przemysłowym Instytutem Telekomunikacji Radwar a Lembaga Elektronika Nasional Indonesia;
- Bumarem a PINDAD, producentem broni i amunicji.

Mam nadzieję, że będą one zachętą dla innych przedsiębiorstw. Gorąco o to apeluję.

Wizyta Pani Prezydent Sukarnoputri w Warszawie przypadła na czas tuż po podpisaniu Traktatu Akcesyjnego w Atenach. W referendum, które odbyło się dwa miesiące później, polskie społeczeństwo potwierdziło wolę przystąpienia naszego kraju do Unii Europejskiej. Ten historyczny moment dokona się już niebawem - 1 maja tego roku.

Pragnę raz jeszcze zapewnić, że integracja z Unią nie koliduje z pragnieniem kontynuowania przez nas partnerskich stosunków z innymi, pozaeuropejskimi państwami, także członkami ASEAN. Jestem wręcz przekonany, że wpłynie korzystnie na ich rozwój. Przystąpienie do Wspólnego Rynku obliguje Polskę do przyjęcia unijnego ustawodawstwa w zakresie stosunków gospodarczych i handlowych z krajami trzecimi oraz unijnej zewnętrznej taryfy celnej. Będzie ona niższa od stosowanej dziś przez nasze kraje. To dobra wiadomość dla indonezyjskich przedsiębiorców. Myślę, że po 1 maja atrakcyjność polskiego rynku zarówno dla zagranicznych handlowców, jak i inwestorów powinna znacznie wzrosnąć.

Akcesja do Unii Europejskiej oraz pogłębiająca się współpraca państw bloku ASEAN w ramach Strefy Wolnego Handlu - AFTA, otwierają nowe możliwości współdziałania między naszymi krajami. Także w ramach ASEM (Asia-Europe Meeting), gdzie dziś aktywnie uczestniczy Indonezja, a my już niebawem dołączymy.

Chciałbym, by mój pobyt w Dżakarcie, odbyte spotkania i przeprowadzone rozmowy przyniosły jak najlepsze owoce, pogłębiły naszą współpracę, nadały jej większą dynamikę. I byśmy już wkrótce mogli usłyszeć o udanych, wspólnych przedsięwzięciach.

Życzę Państwu, życzę nam wszystkim - aby obecne spotkanie było początkiem nowego rozdziału w historii polsko-indonezyjskiego dialogu gospodarczego.

Źródło: biuro prasowe Prezydenta RP.