| ||
| | |
Powrót
|
1 strona
Forum
|
Zarządzanie
|
Eksport
|
Linki
|
Autorzy
Kontakt
Szukaj
|
| |
| |
|
| |
|
|
| « | Rynki |
| |
|
|
| Gospodarka, rolnictwo, przemysł |
|
|
Hiszpania jest monarchią parlamentarną obchodzącą niedawno dwudziestą piątą rocznicę panowania Króla Juana Carlosa I . Od 1986 roku jest członkiem Unii Europejskiej i należy do NATO, OECD oraz większości organizacji międzynarodowych.
POŁOŻENIE GEOGRAFICZNE. Hiszpania położona jest na Półwyspie Iberyjskim, na południowo-zachodnim krańcu Europy. Leży na południku 0 ° i na równoleżniku 40 ° szerokości geograficznej północnej, w połowie drogi między Biegunem Północnym i Równikiem, a więc w klimacie umiarkowanym. Pireneje stanowią od północy jej naturalną granicę z Francją. Od zachodu sąsiaduje z Portugalią. Ogólna długość linii brzegowej Hiszpanii wynosi 7 880 km i podzielona jest między wybrzeże Morza Kantabryjskiego od północy, wybrzeże Morza Śródziemnego od wschodu i południa oraz Ocean Atlantycki od zachodu.
Ogólna powierzchnia kraju wynosi 504 781 km2, z czego 492 463 km2 to powierzchnia Półwyspu, 7 273 km2 przypada na Wyspy Kanaryjskie (położone w odległości 1500 km na południe od półwyspu na wodach Oceanu Atlantyckiego) i 31 km2 to powierzchnia Ceuty i Melilli, terytoriów zależnych, leżących na północy Afryki.
Klimat jest łagodny i umiarkowany, szczególnie na wybrzeżu, i nieco ostrzejszy wewnątrz półwyspu. Średnie temperatury oscylowały w 1999 roku między 21,6 °C w lipcu i 8,5 °C w styczniu. Temperatura maksymalna w lipcu wyniosła 36,2 °C w Kordobie. Minimalną temperaturę roku zanotowano w styczniu w Teruel: 3,3 °C poniżej zera.
POLITYKA. Od momentu zatwierdzenia Konstytucji w 1978 roku, Hiszpania podzielona jest na 17 Jednostek Autonomicznych (Comunidades Autonomas), w których skład wchodzi 50 prowincji (Provincias). Rząd sprawuje konserwatywna Partia Ludowa (Partido Popular - PP), która podczas ostatnich wyborów (mających miejsce 13 marca 2000 roku), wygrała większością głosów (otrzymała 183 miejsca na 350 miejsc w parlamencie). Główną partią opozycyjną jest Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza (Partido Socialista Obrero Espańol - PSOE), która rządziła od 1982 do 1996 roku. W ostatnich wyborach otrzymała 125 miejsc w parlamencie i sprawuje rządy m.in. w Andaluzji, jednej z najważniejszych Jednostek Autonomicznych (jest największa i najbardziej zaludniona). Oprócz tych dwóch dużych partii, działają inne, o wiele mniejsze pod względem posiadanych miejsc w parlamencie: nacjonalistyczna partia Katalonii - Convergencia i Unió (CiU), posiadajaca 15 miejsc, i partia lewicowa - Izquierda Unida (IU), z 8 miejscami. W Senacie, złożonym z 208 senatorów, zasiada 127 senatorów z PP, 61 z PSOE i 8 z CiU. Reszta głosów rozłożona jest pomiędzy partie o mniejszych wpływach.
Podobna sytuacja miała miejsce w wyborach lokalnych, w dniu 13 czerwca 1999 roku, podczas których Partia Ludowa (PP) otrzymała największą ilość głosów: 7 334 135 (ogólna liczba na terenie całego kraju). Pozwoliło jej to obsadzić 24 624 stanowiska radnych w różnych radach miejskich w całej Hiszpanii. PSOE otrzymała 7 296 624 głosy i 21 917 miejsca. Daleko za nią znalazła się IU z 1 397 900 głosami i 2 295 miejscami oraz CiU z 774 074 głosami i 4 089 miejscami skupionymi w samej Katalonii.
LUDNOŚĆ. Według ostatniego spisu ludności z 1 stycznia 1999, zatwierdzonego przez Radę Ministrów 29 grudnia 2000 roku, populacja hiszpańska liczy 40 202 160 mieszkańców, z czego 76% zamieszkuje obszary miejskie. Najgęściej zaludnioną prowincją jest Madryt (5 027 886 mieszk.), tuż za nim lokuje się Barcelona (4 598 116 mieszk.). Ludność pracująca sięga 16 946 000 osób (10 145 000 mężczyzn i 6 800 000 kobiet), z czego 15 236 218 osób ma ubezpieczenie socjalne. Liczba zarejestrowanych bezrobotnych z 31 grudnia 2000 roku wyniosła 9,18% ludności zawodowo czynnej, co stanowiło 1 556 382 osób. Średnia długość życia kobiet hiszpańskich (jedna z najwyższych w Europie), sięga 81 lat, mężczyzn zaś 75,3 lat. Według wskaźnika rozrodczości, na jedną kobietę przypada w Hiszpanii 1,2 dziecka, co powoduje że w Hiszpanii następuje niepokojący proces starzenia się społeczeństwa. Minimalne wynagrodzenie miesięczne w roku 2001 wynosi 72.420 peset co pomnożone przez czternaście wypłat daje sumę 1 099 680 peset rocznie. Odpowiada to kwocie około 27 500 złotych. Dochód per capita sięgnął, por raz pierwszy w 1999 r., 2 000 000 peset, a więc w przybliżeniu 50 000 PLN.
JĘZYK. Oficjalnym językiem w Hiszpanii jest język kastylijski (Castellano). W obrębie odpowiednich Jednostek Autonomicznych język ten współistnieje z językiem katalońskim (Catalán), walenckim (Valenciano), baskijskim (Euskera) i galicyjskim (Gallego).
RELIGIA. Według Konstytucji żadne wyznanie religijne nie ma charakteru państwowego. A zatem, władze państwowe uznają wierzenia religijne społeczeństwa hiszpańskiego, w większości katolickiego, i utrzymują stosunki współpracy z Kościołem Katolickim i pozostałymi wyznaniami, gwarantując wolność religii, kultu oraz wspólnot, bez żadnych ograniczeń (pod warunkiem że ich praktyki nie zakłócają porządku publicznego).
PRAKTYCZNE DANE DLA WYJEŻDŻĄJĄCYH DO HISZPANII. Obywatele polscy, aby wjechać do Hiszpanii, muszą okazać jedynie ważny paszport. Turyści podróżujący samochodem muszą być poza tym zaopatrzeni w "zieloną kartę", która pokrywa koszty ubezpieczenia w razie wypadku.
Zwolnione od opłat celnych są przedmioty osobiste takie jak biżuteria, aparat fotograficzny, komputer osobisty, instrument muzyczny, sprzęt sportowy, itd. Również zwolnione są małe ilości takich artykułów jak papierosy, perfumy, napoje alkoholowe (200 szt. papierosów, 1 litr wódki). Do Hiszpanii można wjechać z dowolną sumą gotówki w banknotach Banku Hiszpanii (Banco de Espana), jak również z czekami bankowymi, czekami podróżnymi, w jakiejkolwiek walucie będącej w oficjalnym obiegu. Również z Hiszpanii można wywozić pieniądze w dowolnej wysokości, deklarując jedynie na granicy sumy przekraczające milion peset (25 000 złotych).
Oficjalną hiszpańską walutą jest peseta (Pts), będąca w obiegu do 28 lutego 2002 roku i wymienialna w bankach do czerwca 2002. Począwszy od 1 stycznia 2002 walutą hiszpańską stanie się EURO (E). W obiegu znajdują się banknoty o wartości 1000, 2000, 5000 i 10 000 peset oraz monety o wartości 1,5,10,25,50,100,200 i 500 peset.
Mimo że złotówka jest oficjalnie notowana w Hiszpanii, nie jest łatwo wymienić ją w bankach. Można tego dokonać w niektórych kantorach wymiany walut i kasach oszczędności, lecz przelicznik nie jest wtedy zbyt opłacalny. Poleca się zatem nabycie peset w Polsce gdzie kurs wymiany jest korzystniejszy. Dla ułatwień celnych złotówka ma kod numeryczny 060 i kod ISO 4217 w postaci PLN.
GODZINY OTWARCIA. Większość sklepów jest zwykle otwarta od godz. 9.00 lub 9.30 do 13.30 i po południu od 16.30 lub 17.00 do 20.00. Duże obiekty handlowe nie przerywają pracy w południe i otwarte są bez przerwy od 10.00 do 21.00. W miejscach atrakcyjnych pod względem turystycznym godziny otwarcia placówek handlowych są bardziej elastyczne. Restauracje mają bardziej restrykcyjne godziny pracy niż w Polsce. Obiad serwuje się między 13.00 a 16.00 a kolację między 20.00 a 23.00. Godziny kolacyjne często przedłużają się w weekendy i w okresie letnim. Istnieje jednak dużo barów otwartych od wczesnych godzin rannych aż do późnych godzin nocnych, gdzie można zjeść o każdej porze sławne "tapas" - małe porcje typowych potraw. Intensywne życie nocne w Hiszpanii jest czymś normalnym. Nie powinny dziwić tłumy ludzi przechadzających się o świcie po ulicach lub siedzących na tarasach przy barach i kawiarniach, szczególnie w weekendy i latem. Istnieje również niezliczona ilość pubów i dyskotek, otwartych do białego rana, nawet zimą. We wszystkich tego typu miejscach istnieje zwyczaj zostawiania napiwków, ale w żadnym wypadku nie są one obowiązkowe. Godziny otwarcia aptek są takie same jak obiektów handlowych. Istnieją także apteki nocne i całodobowe. Banki pracują bez przerwy od 8.30 do 14.00, od poniedziałku do piątku. Można też znaleźć kantory wymiany walut otwarte 24 godziny na dobę. Zwyczaje związane z ubiorem są podobne do polskich, jednak ze względu na klimat warto zabrać ze sobą również rzeczy bardzo lekkie.
Weług raportu Banku Hiszpanii w gospodarce hiszpańskiej występowały w 2000 roku istotne tendencje wzrostowe. Produkt Krajowy Brutto wzrósł w ciągu całego 2000 roku o około 4%. Oznacza to różnicę w wysokości 0,6% w porównaniu do całego obszaru euro, gdzie wzrost oscylował około 3,4%. Wzrost ten, zgodnie z założeniami Budżetu Państwa w roku 2001 będzie nieco przyhamowany i wyniesie tylko 3,6% (3,5% wg Banku Hiszpanii). Podobną tendencję obserwuje się w zakresie krajowego popytu. Widoczny jego szybki wzrost od 1997 r. obniżał się w ciągu 2000 roku: w pierwszym kwartale wyniósł 5% wzrostu, w drugim 4,6%, a w trzecim tylko 4,4%. "Spadek ten tłumaczy się, według raportu Banku Hiszpanii stopniową zmianą postawy konsumentów spowodowaną zmniejszonym wzrostem dochodów i rozpoczynającymi się zaostrzeniami warunków finansowych w gospodarce, (chociaż wzrost kapitału trwałego postępował w tym czasie w rytmie najszybszym od końca 1999 roku.)"
Lekkie osłabienie wzrostu Produktu Krajowego Brutto pokrywa się ze zmianami we wszystkich gałęziach przemysłu, gdzie odnotowano niewielki spadek dynamiki w trzecim i czwartym kwartale 2000 roku.
ZATRUDNIENIE. Najbardziej pozytywnym czynnikiem dostrzegalnym w hiszpańskiej gospodarce w ciągu ostatnich trzech lat, jest powstawanie nowych miejsc pracy.
Ogólnie rzecz biorąc sytuacja na rynku pracy poprawia się. W 1998r. bezrobocie zmniejszyło się o 289 967 osób, w 1999r. o 171 942 a w 2000r. o 57 368 osób. Całkowita liczba bezrobotnych (zarejestrowanych w urzędach pracy) w dniu 31 grudnia 2000 roku oscylowała w okolicach 1 556 382, a tak mierzony wskaźnik bezrobocia zniżył się do 9,18% (najniższy od 1979r.). Najlepiej prosperującym sektorem gospodarki było budownictwo i przemysł, rozwijające się w tempie odpowiednio: 10,78 i 4,36%. Najmniej korzystnie prezentowało się rolnictwo i usługi, z wynikami ujemnymi: -5,56 i -1,24%. Najniższe bezrobocie odnotowuje Katalonia (6,10%), Aragonia, Walencja, Madryt, Nawarra i Murcia; najwyższe zaś Asturia (13,68%), Estremadura, Andaluzja i Galicja (powyżej 12%).
PRODUKCJA. Bez wątpienia postęp sektora produkcyjnego spowodowany został rozwojem budownictwa. Według szacunków Ministerstwa Finansów, w drugim kwartale 2000r. działalność budowlana wzrosła o 8% w skali rocznej, w tym szczególnie budownictwo mieszkaniowe. W ostatnim czasie wzrosły znacznie prace w zakresie infrastruktury miejskiej, i ciągle planowane są rozległe roboty publiczne: rozbudowa sieci superszybkiej kolei AVE w kierunku wschodnim i północno-wschodnim oraz budowa płatnych autostrad łączących ważniejsze miasta. Istnieje rozbudowana sieć autostrad bezpłatnych.
ROLNICTWO. Dzięki sprzyjającym warunkom meteorologicznym, zarejestrowano wzrost wartości dodanej sektora rolnego o 0,7% w skali rocznej (pierwszy pozytywny wskaźnik od 1998r.). Największy wzrost dotyczy zbóż i roślin strączkowych, i jest on wynikiem obfitych opadów w okresie wiosennym.
HODOWLA. Gospodarka hodowlana, w konsekwencji "choroby wściekłych krów", zaczęła przechodzić z końcem 2000r. poważny kryzys. Wśród hodowców powstało wyraźne zamieszanie a wśród konsumentów obawy. W rezultacie nastąpił nagły wzrost cen produktów alternatywnych: wieprzowiny, drobiu, itp.
PRZEMYSŁ. Od 1999r. działalność przemysłowa osiągnęła znaczny wzrost, przynosząc 5,2% wartości dodanej w skali roku we wszystkich gałęziach przemysłu. Opierając się na informacjach Banku Hiszpanii, można stwierdzić, że najwyższe wyniki osiągnięto w przemyśle energetycznym. Podobne rezultaty osiągnęło przetwórstwo metali i ogół rzemiosła. Przemysł wydobywczy i chemiczny miały tendencję spadkową.
TURYSTYKA. W ostatnim okresie znacznie obniżyły się wyniki przemysłu turystycznego. Pogorszenie obserwowano od początku 2000r., odnotowując w drugim kwartale tylko 4,1% wzrostu w skali roku. "W okresie styczeń-wrzesień, liczba podróżnych zagranicznych zakwaterowanych w hiszpańskich hotelach wzrosła o 1,7%. Pociąga to za sobą silne zwolnienie tempa rozwoju zaobserwowanego w tym samym okresie w 1999r (powyżej 9%)." Spadek ten spowodowany był mniejszym napływem turystów angielskich i niemieckich (stanowiących ponad 50% ruchu turystycznego), chociaż zwiększyła się liczba turystów włoskich i portugalskich. Ilość tutystów odwiedzających Hiszpanię sięgnęła około pięćdziesięciu milionów. Rok 2000 zamknięto oficjalnie 3% wzrostem liczby turystów i 10,9% wzrostem kwoty dewiz.
W ciągu 2000r. wpływy z turystyki wyniosły 5,5 bilionów peset (31 429 milionów USD). Przewiduje się, że w latach 2001-2006 wydatkuje się w Hiszpanii 850 000 milionów peset (4 857 milionów USD) na poprawę standardu hoteli.
INFLACJA. Bez wątpienia najgorszym wskaźnikiem ekonomicznym jaki odnotowała gospodarka hiszpańska w 2000r., była inflacja, która wzrosła do 4% i była dwukrotnie wyższa niż przewidywał Rząd. Miał na to wpływ kryzys związany z ropą naftową, której cena wzrosła w skali rocznej o 15,1%. Również "choroba wściekłych krów" spowodowała silne podwyżki cen artykułów spożywczych: ziemniaków o 21,3%, jaj o 10,5%, wieprzowiny o 15,4%, drobiu o 23,6% i warzyw o 6,9%. W tym czasie wołowina staniała o 0,5%. Do tego dołączył się kryzys w sektorze usługowym, turystycznym i hotelarskim.
W konsekwencji, wskaźnik inflacji wynoszący w 1999r. 2,9 %, wzrósł do 4% w roku 2000.
Niemniej jednak, po spadku cen paliw i energii elektrycznej oraz uwzględniając, że wkrótce rozwiąże się problem "choroby wściekłych krów", perspektywy na rok 2001 wyglądają obiecująco. Według dziennika "El País", eksperci zgodnie szacują, że w roku 2001 inflacja obniży się do 2,5%. Rząd przwiduje że nie przekroczy 2%.
ROLNICTWO. Z ogólnej powierzchni terytorium Hiszpanii, 504 887 km2, 342 672 km2 to ziemie nie nawadniane i 36 512 km2 to grunty nawadniane. Reszta powierzchni, 125 703 km2 to zabudowania miejskie, rzeki, jeziora i ziemie nieuprawne. Do najpowszechniejszych upraw należy jęczmień (31 070 km2 powierzchni uprawnej i 7 434 000 ton produktu) i pszenica (24 220 km2 powierzchni uprawnej i 5 084 000 ton produktu).
Do upraw typowo hiszpańskich należą winorośl i oliwki, zajmujące powierzchnię odpowiednio 10 890 i 19 930 km2 dające plony w wysokości 36 802 000 i 650 000 ton rocznie (1999r.).
A. Końcowa produkcja rolna |
4 440,6 = 25 374 milionów USD |
|
B. Konsumpcja pośrednia |
1 713,4 = 9 790 milionów USD |
|
C. Wartość dodana brutto w cenach rynkowych |
2 545,4 = 14 540 milionów USD |
|
D. Subwencja |
756,6 = 4 323 milionów USD |
|
E. Podatki od produkcji |
21,8 = 124 milionów USD |
|
F.Wartość dodana brutto po kosztach czynników produkcji (C+D) |
3 220,1 = 18 401 milionów USD |
|
G. Amortyzacja |
376,7 = 2 153 milionów USD |
|
H. Wartość dodana netto lub Dochód rolny (F+G) |
2 843,4 = 16 248 milionów USD |
GOSPODARKA HODOWLANA. "Choroba wściekłych krów" powoduje duże szkody w hiszpańskiej gospodarce hodowlanej (zmuszonej do zabicia i spalenia około 180 000 krów przed 30 czerwca 2001 r.). Stan tego sektora pod koniec 1999 był następujący:
TRZODA |
POGŁOWIE (sztuk) |
PRODUKCJA W TONACH |
BYDŁO |
6 250 000 |
678 000 |
OWCE |
24 190 000 |
221 000 |
KOZY |
2 597 000 |
17 000 |
TRZODA CHLEWNA |
22 067 000 |
2 892 000 |
Do powyższych wyników należy dodać 5 485 milionów litrów mleka i 757 milionów tuzinów jaj.
|
|
| Eksport na rynek hiszpański |
|
|
HANDEL ZAGRANICZNY I INWESTYCJE ZAGRANICZNE.
W ciągu ostatniej dekady hiszpański import wzrósł z 10 bilionów peset w 1990 roku do ponad 26 w 1999 roku. Podobny proces dotyczył eksportu: z 8,5 bilionów w 1990 roku wzrósł do 26 bilionów w 1999 roku.
Najważniejszym dostawcą i odbiorcą towarów w przypadku Hiszpanii jest Unia Europejska. Spośród krajów członkowskich, Francja jest największym partnerem handlowym a zaraz po niej lokują się Niemcy. Handel ze Stanami Zjednoczonymi nie osiąga najwyższych wyników: w 1999 import z USA wuniósł około 1,23 bilionów peset a eksport 0,75 biliona peset.
Wg sprawozdania Banku Hiszpańskiego, od stycznia do listopada 2000 roku deficyt skumulowany sald rachunku bieżącego i kapitałowego wyniósł -15 726 milionów euro, co było spowodowane wzrostem cen produktów energetycznych. Eksport produktów nieenergetycznych był nieco wyższy niż import, przy czym z powodu spadku wartości euro, eksport do "euro-obszaru" stracił na wadze w porównaniu do "reszty świata".
Według oświadczenia ministra gospodarki, w roku 2000 deficyt handlowy w Hiszpanii wzrósł o 32%, sięgając kwoty 7,1 bilionów peset (40 570 milionów USD). Są to tak wysokie cyfry, jakich nie zanotowano od wielu lat.
Hiszpański eksport osiągnął w 2000 roku wartość 20,5 bilionów peset, podczas gdy import 27,6 bilionów peset.
Rok 2000 był jeszcze lepszy dla inwestycji zagranicznych w Hiszpanii niż rok 1999, kiedy to ich napływ sięgnął 25 119 milionów euro, a wartość hiszpańskich inwestycji za granicą wyniosła 33 240 milionów euro (inwestycji bezpośrednich) 44 040 milionów euro (inwestycji portfelowych).
OBECNOŚĆ PRODUKTÓW POLSKICH NA RYNKU HISZPAŃSKIM
Saldo bilansu handlowego między Polską a Hiszpanią wykazuje od dłuższego czasu nadwyżkę na korzyść Hiszpanii, ale w ciągu ostatnich lat ulega ona zmniejszeniu.
W roku 2000 hiszpański eksport do Polski sięgnął kwoty 1.194,5 milionów USD (3 600 milionów złotych), a polski eksport do Hiszpanii kwoty 505,2 milionów USD.
Hiszpania jest siedemnastym z kolei odbiorcą polskich towarów (1,35% eksportu) i jedenastym z kolei dostawcą do Polski (2,5% importu). Najistotniejszym jest jednak fakt, że wyraźnie rośnie wymiana handlowa między obu krajami. W okresie od 1993 do 1999r. wzrosła o około 27% i wszystko wskazuje na dalszy jej wzrost.
Aby polski eksporter orientował się jakie produkty polskie mają największe uznanie w Hiszpanii, przeanalizujemy je według sektorów. W zestawieniu tym oprzemy się na eksporcie powyżej wartości 200 milionów peset, równoważnym około 5 milionom złotych i na terminologii Głównego Urzędu Celnego w Hiszpanii.
I wreszcie samochody osobowe, których wartość przekraczyła 100 milionów złotych.
Z drugiej strony, największym powodzeniem w eksporcie hiszpańskim do Polski cieszą się następujące produkty:
FORMALNOŚCI, KTÓRE NALEŻY UWZGLĘDNIĆ PRZY WROWADZANIU TOWARÓW POLSKICH NA RYNEK HISZPAŃSKI
KONTROLA CELNA
W odniesieniu do Polski stosowane są w Hiszpanii następujące akty prawne regulujące taryfę celną:
Orzeczenie 1/97 opublikowane w ustawie 221 z 11 sierpnia 1997 roku, zmodyfikowane Orzeczeniem 1/99 opublikowanym w ustawie 77 z dnia 23 marca 1999 roku i ostatnio zmodyfikowane orzeczeniem 4/00 opublikowanym w ustawie 19 z 20 stycznia 2001 roku.
Porozumienie Europejskie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi a Rzecząpospolitą Polską, zawarte w Orzeczeniu 93/743 EUROATOM, Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali i Komisji Europejskiej z 13.12.1993 roku, opublikowane w ustawie 348 z 31grudnia 1993 roku.
Ten ostatni tekst to w pełnym brzmieniu:
"Porozumienie Europejskie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z jednej strony a Rzecząpospolitą Polską z drugiej: Protokół nr 1, dotyczący produktów tekstylnych i konfekcyjnych Porozumienia Europejskiego - Protokół nr 2, dotyczący produktów omówionych w tekście Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali - Protokół nr 3, dotyczący wymiany przetworzonych produktów rolnych między Polską a Wspólnotą, które nie są przedmiotem Aneksu II Traktatu Unii Europejskiej. Protokół nr 4, dotyczący definicji pojęcia "produkty nieprzetworzone" i sposobów współpracy administracyjnej - Protokół nr 5, dotyczący Umowy europejskiej o rozporządzeniach szczegółowych odnoszących się do handlu między Polską i Hiszpanią oraz Portugalią - Protokół nr 6, dotyczacy wzajemnej współpracy w materii celnej."
http://europa.eu.int/eur-lex/es/lif/reg/es_register_114030.html
Artykuł 2 powyższego tekstu postanawia, że "Zgodnie z rozporządzeniem w Akcie o Przyjęciu do Unii, Hiszpania nie będzie traktować produktów pochodzących z Polski korzystniej niz produktów pochodzących z krajów członkowskich Unii, lub będących w obiegu handlowym w tych krajach". Deklaracja ta, na pozór nieprzychylna dla Polski, w rzeczywistości stała się korzystna, ponieważ zgodnie z procedurą jaką Hiszpania zainicjowała w 1991 roku i sfinalizowała 31 grudnia 1995 roku, towary polskie są traktowane tak samo jak pochodzące z pozostałych państw członkowskich Unii Europejskiej. Wyjątek stanowią Wyspy Kanaryjskie i terytoria zależne na północy Afryki, Ceuta i Melilla, które z powodu odległości posiadają specjalne taryfy. W konsekwencji, po stronie hiszpańskiej nie ma szczególnych utrudnień celnych dla produktów polskich.
ATESTACJA I HOMOLOGACJA DOKUMENTÓW
Hiszpański system Atestacji i Homologacji został stworzony przez stowarzyszenie o nazwie Narodowy Ośrodek Akredytacji (Entidad Nacional de Acreditacion - ENAC) z siedzibą w Madrycie (kod poczt. 28 016), na ulicy c/ Serrano 240, (www.enac.es - też w wersji angielskiej). Jest to prywatne, niekomercyjne i niezależne centrum, które koordynuje i zarządza na terenie Hiszpanii systemem akredytacji, stosując się do kryteriów ustalonych przez Unię Europejską ( EN 45003 i EN 45010) oraz zasad akredytacji stosowanych na całym świecie. W skład tej jednostki wchodzi, jako członek zrzeszony, hiszpańska administracja publiczna w postaci Ministerstw: Nauki i Technologii, Rolnictwa i Wyżywienia, Rozwoju, Obrony, Ochrony Środowiska i Zdrowia.
ENAC akredytuje organizmy zajmujące się atestowaniem i homologacją. Akredytacja jest to procedura przeprowadzana za pośrednictwem ENAC, która oficjalnie uznaje daną instytucję za kompetentną do realizowania określonej działalności w zakresie atestowania lub homologowania. Czynności te mogą być wynikiem istnienia oficjalnych wymagań (narzuconego obowiązku homologacji) lub rezultatem dobrowolnego poddania się sprawdzeniu przez producenta, który pragnie osiągnąć odpowiedni poziom techniczny swoich usług. Inną zaletą atestowania produktów jest otwarcie im wolnej drogi do pozostałych krajów Unii Europejskiej, bez konieczności powtórnego badania, inspekcji, atestacji, itd.
Organami wystawiającymi certyfikaty atestacyjne mogą być przedsiębiorstwa komercyjne. Są one poddawane okresowym sprawdzaniom i inspekcjom, aby wydawane przez nie atesty odpowiadały maksymalnym gwarancjom.
Przedsiębiorstwo polskie, które pragnie otrzymać w Hiszpanii atest swojego produktu, z konieczności lub w celu podniesienia jego wartości na rynku, powinno przedsięwziąć następujące kroki:
REJESTRACJA PATENTÓW I ZNAKÓW FIRMOWYCH
PATENTY: Ustawa 11/1996 o patentach z 20 marca 1996 roku i komunikat Oficjalnego Dziennika Własności (Boletin Oficial de la Propiedad) z 16 marca 1991r. są podstawowymi normami regulującymi przyznawanie patentów w Hiszpanii. Do najpowszechniejszych rodzajów patentów należą:
Dzięki zunifikowanemu systemowi przyznawania patentów, który reguluje UMOWA O PATENTACH EUROPEJSKICH, obowiązująca w Hiszpanii od 1 października 1986 roku, można wyróżnić aż 20 państw europejskich stosujących ten sam wzór, w jednym języku. W systemie tym patenty poddawane są gruntownej analizie, dlatego mają większą wartość i moc niż patent krajowy. Można też odwołać się do traktatu o współpracy w dziedzinie Patentów PCT, obejmującego większość krajów rozwiniętych.
ZNAKI FIRMOWE: W tym przypadku stosuje się Ustawę 32/1988 z 10 listopada, która wymienia rodzaje znaków firmowych:
Od 1 stycznia 1996r. można składać wnioski o przyznanie MARKI EUROPEJSKIEJ w Biurze Normalizacji Rynku Wewnętrznego (Oficina Armonizadora del Mercado Interior) z siedzibą w Alicante. Jest to procedura w wyniku której zainteresowany otrzymuje markę uznawaną na terenie całej Unii Europejskiej.
REJESTRACJA PRAW AUTORSKICH
PRAWA AUTORSKIE: Dekret Legislacyjny 1/1996 z 12 kwietnia (Real Decreto Legislativo), reguluje i ujednolica rozporządzenia prawne, związane z własnością praw autorskich. Istnieje jeden Rejestr Praw Autorskich obowiązujący w całej Hiszpanii podległy Ministerstwu Kultury. Przedmiotem Rejestru mogą być wszelkie unikatowe dzieła artystyczne lub naukowe.
REJESTRACJA PROJEKTÓW PRZEMYSŁOWYCH
MODELE I RYSUNKI TECHNICZNE: Ich rejestracja odbywa się na podstawie Statutu o Mieniu Przemysłowym z 1929 roku. Definiuje się je w następujący sposób:
Źródło: dane Ministerstwa Gospodarki.
|  | |
| ||
| |
1 strona
Powrót
Góra strony
Napisz do nas
|
