Chiny są największym partnerem handlowym Polski wśród krajów Azji pod względem wartości wymiany handlowej ogółem, wielkości importu i największego ujemnego salda. W polskim eksporcie do krajów Azji Chiny są na czwartej pozycji po Singapurze, Izraelu i Turcji. Jednak od kilku lat sytuacja Polski w handlu z Chinami jest niekorzystna, zarówno z punktu widzenia poziomu eksportu, bilansu, jak i struktury towarowej. Wg. wstępnych danych statystycznych w 2001 r. polsko-chińskie obroty handlowe wyniosły 1.800 mln USD, z czego polski eksport 180 mln USD (wzrost o 243 proc.), a import 1.620 mln USD. Nasze ujemne saldo wyniosło 1.440 mln USD. Do Chin kierowanych jest zaledwie 0,31 proc. polskiego eksportu (w 1999 r. 0,5 proc.). Ujemne saldo handlu z Chinami wyniosło w 2000 r. 1,3 mld USD i zwiększyło się wobec 1999 r. o blisko 200 mln USD.

Polska traktowana jest przez Chiny jako jeden z najważniejszych partnerów gospodarczych wśród krajów Europy Środkowej, chociaż udział Polski w handlu zagranicznym Chin jest stosunkowo niewysoki (według chińskich statystyk celnych udział Polski w handlu Chin ze światem w 2000 r. wyniósł zaledwie 0,2 proc.) Należy podkreślić, że zarówno niewielki poziom eksportu do Chin jak i znaczny deficyt są cechami charakteryzującymi wymianę handlową Chin z państwami naszego regionu, takimi jak Węgry, Czechy, Rumunia, czy Słowacja. Region ten jest więc traktowany przede wszystkim jako rynek zbytu dla towarów chińskich. W tej grupie krajów jedynie Ukraina i Białoruś osiągnęły w 2000 r. dodatnie saldo wymiany z Chinami. Odpowiednio, Ukraina 318,2 mln USD i Białoruś 31,4 mln USD.

Obecnie Polska jest dostawcą przede wszystkim artykułów nisko przetworzonych i surowców (np. miedzi) i odbiorcą szeregu towarów konkurujących z rodzimym przemysłem (np. obuwie), a nie będących nośnikami postępu technicznego. Należy zaznaczyć jednak, że ostatnio mają miejsce pewne pozytywne tendencje, polegające na sprzedaży do naszego kraju artykułów elektronicznych (np. podzespoły komputerowe i elektronika użytkowa).

Najważniejsze pozycje w eksporcie z Polski do Chin w 2000 r. to: miedź i stopy miedzi, chemikalia organiczne, maszyny i urządzenia elektryczne, maszyny i urządzenia mechaniczne, pojazdy samochodowe, mięso i podroby jadalne, drewno i wyroby z drewna. Rok 2000 przyniósł korzystne zmiany w strukturze polskiego eksportu do Chin (jeszcze w 1999 r. 70 proc. polskiego eksportu do Chin stanowiły dwa towary: miedź i rzepak). Obecnie zwiększył się udział wyrobów przemysłu chemicznego (o ponad 100 proc.), środków transportu i gotowych wyrobów spożywczych.

Główne pozycje w imporcie z Chin w 2000 r. to: maszyny i urządzenia elektryczne (m.in. do automatycznego przetwarzania danych), maszyny i urządzenia mechaniczne zabawki, gry, art. sportowe, odzież i dodatki odzieżowe, produkty zwierzęce (jelita, pęcherze, żołądki zwierząt). Po stronie importu występuje duże zróżnicowanie, jednak w żadnej z branż Polska nie notuje dodatniego salda. Najbardziej zrównoważony jest handel metalami nieżelaznymi i wyrobami chemicznymi. Chiny w coraz mniejszym stopniu są dostawcami wyrobów włókienniczych i obuwia. Import wyrobów włókienniczych wzrósł w 2000 r. jedynie o 7,1 proc., a import obuwia spadł o 35,8 proc. Zwiększył się import maszyn i urządzeń, środków transportu, wyrobów z kamienia i szkła.

W Polsce istnieje stosunkowo liczna grupa polsko-chińskich spółek (około 300 spółek reprezentujących chiński kapitał państwowy), natomiast w Chinach liczba wspólnych przedsięwzięć lub 100-procentowo polskich przedsiębiorstw jest ciągle nieliczna.