Francuzi nie potrafią zmniejszyć bezrobocia. Zatem przyglądają się krajom, które skutecznie poradziły sobie z tym problemem. Do takich modelowych państw należy: Kanada (aktualnie w Kanadzie bezrobocie jest na najniższym poziomie od 30 lat i trwa średnio cztery miesiące - najniższy poziom w OECD), Finlandia i Wielka Brytania, gdzie bezrobocie jest śladowe. Poniżej podaję reformy, wprowadzone w tych krajach

Kanada

Bezrobocie wynosi 6,8%, jest postrzegane jako przerwa pomiędzy dwoma stanowiskami, w społeczeństwie bardzo mobilnym.

• Podatki odprowadzane od pracowników wynoszą 37,5 % pensji.
• Niezły rozwój gospodarczy.
• Współfinansowanie przez państwo nauki dla firm, co ułatwia znalezienie kompetentnych pracowników.
• Niski dług publiczny umożliwia subwencjonowanie firm dających miejsca pracy i obniżkę podatków.
• Obniżka barier inwestycyjnych. W niektórych prowincjach koszt pracownika wynosi 50 - 60 % wysokości po drugiej stronie granicy.
• Wspaniały system szkolnictwa (ocena OECD).
• Liberalizm - niska pensja bazowa: 4 - 5 euro (w Unii 8 euro). Zwolnienia są względnie tanie i przebiegają szybko.
• W branżach: aeronautyka, zdrowie, finanse odczuwa się brak fachowców. W Ontario usunięto przymusową emeryturę w wieku 65 lat.
• Wprowadzanie służby zdrowia prywatnej jako konkurencyjnej dla publicznej.

Moje uwagi

• Sądzę, że Kanadzie w rozwoju gospodarczym sprzyja historia ich kraju. Brak większych konfliktów (zabory, powstania, wojny, rewolucje) powoduje, że Kanadyjczycy, w prostolinijny sposób ciężko pracują na rzecz swojej rodziny, firmy i ojczyzny, z której są dumni. Ich język potoczny zawiera wiele pojęć biznesowych.
• Położenie geograficzne, liczna imigracja, znajomość języków powoduje, że są światowcami, co w dobie globalizacji stanowi potężny atut. Kanadyjczycy świetnie się czują współpracując zarówno z Europą jak i Azją Południowo i Środkowo Wschodnią.
• Kanadyjczycy mają doskonałe szkolnictwo. Można by o tym napisać książkę. Na podkreślenie zasługuje praktyczny charakter pobieranej wiedzy oraz elastyczność nauczania (dostaję w pracy projekt to idę na uczelnię).
• W rozwoju Kanady ogromną rolę odgrywa rząd. Rząd niczym lider w zespole ukierunkowuje swobodne działania podmiotów gospodarczych. Rząd stale opracowuje plany wspierające sferę biznesu i ułatwiające znalezienie pracy bezrobotnym. Zauważyłem, że projekty wprowadzane są w trybie zarządzania strategicznego. Na przykład po 3 latach następuje ich weryfikacja i korekta. Działania rządu są zdecydowane i widoczne. Zarządzanie w firmach państwowych nie różni się wiele od tego w prywatnych.

Finlandia

• Duże wzmocnienie lokalnych agencji pracy, agencji pomagających małym firmom i dystrybuujących środki unijne. Gdy firma jest w kłopocie agencja robi analizy, proponuje rozwiązania, znajduje pracowników, których sama szkoli. Wykorzystuje się doświadczenia firmy Nokia z branży papierowej, która rozpoczęła swój telekomunikacyjny sukces w latach 1990, dzięki ogromnej pomocy publicznej w zakresie szkoleń i nauki pracowników.
• Lokalne agencje zatrudnienia zarządzają funduszami na bezrobocie (składka 1,25 % pensji), grając nawet na giełdach.
• Nacisk rządu na szkolenie i kształcenie. Umożliwia to koncentrację na zyskownych gałęziach gospodarki.
• Priorytetem rządu fińskiego jest redukcja deficytu publicznego i stymulowanie wzrostu.
• Silne agencje regionalne oferują usługi zarówno firmom jak i bezrobotnym.
• Finowie w ostatnim czasie poczynili wiele kroków by zmniejszyć bezrobocie w grupie wiekowej 55 - 64 lata. Poziom zatrudnienia w tej grupie w 1999 roku wynosił 39,2 %, a w 2002 roku 47,8 % (dane OECD).
• W Finlandii otworzono wyspecjalizowane agencje przeznaczone dla osób pozostających przez dłuższy czas bez pracy. Są to często alkoholicy, osoby samotne, osoby mające problemy umysłowe.

Moje uwagi

Finom zazdroszczę dwóch umiejętności:

• Pierwsza to ta, że poczuli, że na nowoczesnej technologii zarabia się lepiej niż w przemysłach surowcowych, do których należy przemysł papierniczy. Różnica w wartości pomiędzy kontenerem papieru i telefonów komórkowych jest znacząca. Poczuć to jedno, a stworzyć system edukacji by nasycić kraj najwyższej klasy fachowcami to rzecz druga. Finom udało się stworzenie społeczeństwa opartego na wiedzy.
• Drugą wspaniałą umiejętnością Finów jest wykreowanie efektywnie działających regionalnych agencji rządowych, wspierających lokalny biznes i precyzyjnie pomagających bezrobotnym. Bez takich rozległych sieci nie wiele da się zrobić.

Wielka Brytania

• W latach 1980 Margaret Thatcher przeprowadziła restrukturyzację sektora prywatnego. Następnie Tony Blair wyregulował rynek pracy. Aktualnie Wielka Brytania ma dwukrotnie większy wzrost gospodarczy od Francji i o połowę mniejsze bezrobocie. W Wielkiej Brytanii funkcjonuje darmowa i państwowa służba zdrowia.
• W Wielkiej Brytanii rynek pracy, kapitału i produktów funkcjonuje skutecznie. Nie znaczy to jednak, że to się dzieje samo. Od 1998 roku 2/3 nowych miejsc pracy zostało stworzonych w sektorze publicznym.
• Brak limitu czasu pracy.
• Obciążenia kosztów pracy są relatywnie niskie. W Unii są 40% wyższe niż w USA.
• W Wielkiej Brytanii istnieje stosunkowo niska produktywność.
• W Wielkiej Brytanii panuje filozofia wspierania rynku pracy i ułatwiania bezrobotnym znalezienia zatrudnienia - "welfare to work".

Moje uwagi

Gospodarka angielska jest wzorcowo liberalna. Ale pomimo tego faktu rola rządu w organizowaniu społeczeństwa jest znacząca. Od 1998 roku 2/3 nowych miejsc pracy zostało stworzonych w sektorze publicznym.

Podsumowanie

	Kierunki działania rządów sprzyjające likwidacji bezrobocia.

		Redukcja deficytu budżetowego poprzez ciągłe doskonalenie zarządzenia krajem. Jest to konieczne ponieważ dynamizowanie i ukierunkowywanie działań firm, jak również pomoc ludziom w wychodzeniu z bezrobocia są kosztowne. Deficyt budżetowy oraz konieczność spłaty kredytu i odsetek ograniczają pole działania.
		Eliminowanie barier administracyjnych ograniczających swobodny rozwój przedsiębiorczości. Minimalizowanie obciążeń finansowych firm. Elastyczny rynek uwalnia rozwój przedsiębiorczości i zwiększa napływ inwestycji zagranicznych.
		Tworzenie nowoczesnego szkolnictwa wyższego, ułatwiającego transformację i rozwój firm w kierunku nowoczesnych technologii.
		Maksymalna decentralizacja władzy państwowej. Stworzenie dynamicznych agencji rządowych w lokalnych społecznościach, działających zarówno na rzecz firm jak i bezrobotnych.