Wstęp

Polaków, jak wszystkich ludzi, można podzielić na dwie grupy:

1. Społeczników, którym leży na sercu los własnego kraju. Są to ci, których interesuje filozofia, socjologia, prawo, polityka, myślą o karierze społeczno-zawodowej. Do tej grupy należą również przemysłowcy wspierający władze lokalne.
2. Osoby bardziej skryte, skoncentrowane na sobie i najbliższych.

Obie grupy łączy potrzeba dochodu na poziomie gwarantującym bezpieczeństwo socjalne.

Prywaciarze

Obserwując współczesne życie społeczno-polityczne trudno nie zauważyć panującej mody na wykorzystywanie publicznych stanowisk do gromadzenia osobistych fortun. Dopuszczenie do takiej praktyki ma wiele wad i chyba ani jednej mądrej zalety. Podam trzy wady:

1. Gromadzenie majątków w ten sposób, w gruncie rzeczy, nie daje wewnętrznej satysfakcji, ponieważ nie zaspakaja żadnej z naturalnych potrzeb człowieka, rozpoznanych przez psychologię. Chcę podkreślić, że chodzi mi o naturalne potrzeby człowieka, a nie wykreowane w społeczeństwie konsumpcyjnym.
2. Politycy skoncentrowani na własnych korzyściach nie zajmują się tym czym powinni, czyli rozwojem kraju.
3. Trzecia wada jest najpoważniejsza. Koncentrując się na własnych korzyściach blokują dojście do stanowisk prawdziwym społecznikom. Jest to duża strata, ponieważ poziom "energii społecznej" w ludziach jest ogromny. Był on widoczny podczas powojennej odbudowy kraju.
   
   Paradoksalnie głównym zadaniem menadżerów politycznych powinno być uwalnianie społecznej energii ludzi.