Rynki zagraniczne.

Powrót

:: Senegal

08-06-01

2008 :: Senegal - info dla eksportera

Położony w zachodniej części Afryki Senegal należy do grupy biedniejszych państw afrykańskich. Graniczy z Mauretanią, Mali, Gwineą, Gwineą Bissau i Gambią. Największym problemem Senegalu jest bezrobocie. Około 50% ludności czynnej zawodowo pozostaje bez zajęcia. Co roku na rynek pracy trafia ok. 100 tys. młodych ludzi, którzy mają nikłe szanse na jej znalezienie.

Senegal jest republiką z prezydentem i 120 członkami zgromadzenia narodowego wybieranymi w powszechnych wyborach na pięcioletnie kadencje. Obowiązuje system wielopartyjny.

Na południu Senegalu panuje klimat podrównikowy, wilgotny. Ku północy przechodzi stopniowo w podrównikowy, suchy. Średnie roczne temperatury od 25°C na wybrzeżu do 30°C na granicy z Mali.

Senegal był zamieszkany już w paleolicie i neolicie co stwierdzono po odkryciach domowych narzędzi lub kamiennych kręgów. Ponadto w rejonie deltowego ujścia rzek Sine i Saloum odkryto wyroby z miedzi i żelaza.

Kamienne kręgi Senegambii to wspólna nazwa kilku stanowisk archeologicznych w Senegalu i Gambii, położonych na obszarze długości ok. 350 kilometrów i szerokości ok. 100 kilometrów w dorzeczu rzeki Gambii. Stanowiska obejmują łącznie około 1000 kamiennych pomników ułożonych w kręgi. Archeologom nie udało się jak dotąd zidentyfikować kultury budowniczych kamiennych kręgów, ani też ich funkcji. Znaleziona w wykopaliskach broń i miedziane ozdoby naramienne pozwalają jednak przypuszczać, że były to groby władców.

W 2006 roku kamienne kręgi Senegambii wpisano na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO.

Od XI wieku stwierdza się w istnienie w dolnym Senegalu ludu Tukulerów.

• w XI wieku - Senegal uległ islamizacji
• od XVII wieku - stopniowy podbój przez Francuzów
• do 1958 - kolonia francuska
• 1959-1960 - wraz z Mali stanowi Federację Mali, wchodzącą w skład Wspólnoty Francuskiej
• 1960 - uzyskanie niepodległości, prezydentem zostaje Leopold Senghor - poeta, który głosił dumę ze swojej poniżanej przez człowieka rasy, pochwałę dorobku jaki wnieśli ludzie czarnej rasy do kultury światowej
• 1982-1989 - wraz z Gambią tworzy konfederację zwaną Senegambią,
• 1982-2004 - konflikt w regionie Casamance.

Około 70% zatrudnionych pracuje w rolnictwie, a najbardziej dochodowymi uprawami są trzcina cukrowa, bawełna, ryż i warzywa, które powoli wypierają często do tej pory uprawiane orzeszki ziemne.

Senegal zamieszkuje około 12,5 mln. osób (stan z roku 2007). Dominującą grupą etniczną są Wolofowie (ok. 43% ludności), zamieszkujący głównie środkową część kraju, na północ i na wschód od Dakaru, a także tereny wzdłuż wybrzeży. Środkową część kraju zamieszkują także Sererowie (15%), podczas gdy północny i wschodni Senegal zdominowany jest przez Fulan (23% populacji całego kraju). Do innych grup etnicznych zaliczają się Tukulerzy na północy, Mandinka przy granicach z Gambią oraz lud Diola w regionie Casamance.

Większość Senegalczyków posługuje się językiem wolof. Około 90% wyznaje islam.

Korzystne położenie geograficzne (zaledwie kilka godzin lotu z Europy) oraz 700 km piaszczystych plaż są głównymi atutami sprzyjającymi rozwojowi turystyki. Sektor ten jest obecnie jednym z głównych filarów senegalskiej gospodarki, stanowiąc drugie po rybołówstwie źródło dewiz dla państwa. Branża turystyczna daje bezpośrednio zatrudnienie dla ok. 70 tys. osób, a w sposób pośredni dla kolejnych 20-30 tys. Prawie 40% zarejestrowanych przedsiębiorstw należy do sektora turystyki. Wg oficjalnych statystyk, Senegal odwiedza rocznie około 500 tys. turystów. Opracowana przez rząd senegalski strategia rozwoju tej gałęzi gospodarki zakłada wzrost liczby turystów do 1,5 mln osób w roku 2010.

Dzięki zainicjowanemu w 1994 r. programowi reform ekonomicznych, wspieranych przez różne gremia donatorów obserwuje się relatywnie wysoki wzrost PKB (powyżej 3%) oraz niską inflację (poniżej 1%). Obecnie inflacja wykazuje tendencje rosnące. Stale też, zarówno przez MFW, jak i przez prywatnych wierzycieli, redukowane jest zadłużenie Senegalu.

Informacje ogólne:

• Powierzchnia 196,2 tys. km2
• Ludność ok. 12,9 mln
• Stolica Dakar
• Waluta XOF Wspólnotowy Frank Afrykański 1 USD = 481.83 XOF
• PKB (per capita) $1.700 (2007)
• Stopa wzrostu PKB 4,8% (2007)
• Stopa inflacji 5,8% (2007)
• Stopa wzrostu inwestycji 12,2% (2007)
• Stopa bezrobocia 48 % (2007)
• Wartość eksportu $1 725 000 000
• Wartość importu $3 673 000 000

Udział w PKB:

• Rolnictwo 13,1%
• Przemysł 20,6%
• Usługi 6,3%

Najważniejsze towary:

• w eksporcie: ryby, orzeszki ziemne, produkty ropy naftowej, fosfaty, bawełna
• w imporcie: żywność i napoje, towary inwestycyjne, paliwa.

Najważniejsi partnerzy handlowi:

• w eksporcie: Mali 19.2%, France 8.3%, India 5.8%, Gambia, The 5.3%, Spain 5.1%, Italy 4.9% (2006)
• w imporcie: France 25.1%, UK 5.2%, Thailand 4.8%, China 4.5%, Spain 4% (2006)

Senegal jest m.in. członkiem: ACCT, ACP, AfDB, AU, ECOWAS, FAO, FZ, G-15, G-77, IAEA, IBRD, ICAO, ICC, ICCt, ICRM, IDA, IDB, IFAD, IFC, IFRCS, ILO, IMF, IMO, IMSO, Interpol, IOC, IOM, IPU, ISO (korespondent), ITSO, ITU, ITUC, MIGA, MINURCAT, MONUC, NAM, OIC, OIF, OPCW, PCA, UN, UNAMID, UNCTAD, UNESCO, UNIDO, Union Latina, UNMIL, UNOCI, UNWTO, UPU, WADB (regional), WAEMU, WCL, WCO, WFTU, WHO, WIPO, WMO, WTO.

Wiza, Przepisy wyjazdowe. Od obywateli RP wymagane są wizy. Wizy do Senegalu wystawiane są przez placówki dyplomatyczne Senegalu. Wymagany okres ważności paszportu wynosi 5 miesięcy ponad okres planowanego pobytu. W Polsce uprawnienia do wystawiania wiz turystycznych posiadają placówki dyplomatyczne Francji. Przy przekraczaniu granicy formalnie obowiązuje posiadanie biletu. Turysta powinien dysponować wystarczającymi środkami płatniczymi na utrzymanie, nie trzeba ich jednak okazywać służbom granicznym. Osoby podejmujące pracę lub przedłużające swój pobyt muszą uzyskać stosowne zezwolenia. Funkcjonariusze policji i żandarmerii uprawnieni są do kontrolowania dokumentów cudzoziemców, dlatego zaleca się noszenie ze sobą paszportu z ważną wizą. W Senegalu nie ma możliwości uzyskania zwrotu podatku VAT przez osoby prywatne.

Przepisy celne. Od sierpnia 2003 roku obowiązują nowe przepisy zakazujące wwozu na terytorium Senegalu w celach handlowych samochodów starszych niż 5-letnie. Przepis ten nie dotyczy pojazdów zarejestrowanych w sąsiednich krajach. Wwożenie broni myśliwskiej wymaga zgody MSW. Nie ma obowiązku zgłaszania wwozu pieniędzy, kart kredytowych, czeków. Jeżeli jednak turysta wwozi i zamierza wywieźć kwotę wyższą niż zwyczajowo przyjęta na czas podróży, zaleca się zadeklarowanie jej w urzędzie celnym. Lokalna waluta FCFA obowiązuje w 8 państwach UEMOA - Wspólnoty Gospodarczo-Monetarnej Afryki Zachodniej (Benin, Burkina Faso, Côte d'Ivoire, Gwinea Bissau, Mali, Niger, Senegal, Togo) i jej wywóz poza te kraje jest oficjalnie zakazany.

Przepisy celne. Prawodawstwo zbliżone jest do francuskiego. Za handel narkotykami grozi kara od 5 do 10 lat pozbawienia wolności, za posiadanie i kupno do użytku własnego - od 2 miesięcy do roku.

Meldunek. Nie ma obowiązku meldunkowego. Przy przekraczaniu granicy należy w kwestionariuszu wpisać adres pobytu.

Szczepienia, Służba zdrowia. Przez cały rok istnieje zagrożenie malarią. Przypadki zachorowań na malarię i malarię mózgową występują najczęściej pod koniec pory deszczowej i po jej zakończeniu (sierpień - grudzień). Zalecana jest więc profilaktyka przeciw malarii: przed wyjazdem, podczas pobytu i minimum 2 tygodnie po wyjeździe z Senegalu. Obowiązkowe jest szczepienie przeciw żółtej febrze, potwierdzone w międzynarodowej książeczce zdrowia, zalecane szczepienie przeciwko żółtaczce A i B. Ponieważ Senegal jest terenem endemicznym dla wielu chorób tropikalnych, jak zapalenie opon mózgowych (okres wiosenny), żółta febra, gorączka tyfoidalna, przed wyjazdem warto zebrać informacje o aktualnej sytuacji epidemiologicznej. Nie zaleca się kąpieli w stałych zbiornikach wodnych z powodu wysokiego ryzyka zachorowania na bilharcjozę. Należy przestrzegać ogólnych zasad higieny tropikalnej: unikać spożywania nieprzegotowanej wody, owoców ze skórką itp. Konsultacja lekarska kosztuje około 20 euro. Doba w szpitalu to wydatek minimum 50 euro (do kwoty tej doliczone zostaną dodatkowo koszty badań, lekarstw i ewentualnych zabiegów). Istnieje możliwość uzyskania porady medycznej za kwotę dużo niższą w przychodniach państwowych lub prowadzonych przez siostry zakonne. W stolicy znajduje się kilka prywatnych szpitali o dość wysokiej jakości usług. Apteki są bardzo dobrze wyposażone. Informacje dla kierowców. Kierowcy zobowiązani są do posiadania międzynarodowego prawa jazdy, "zielonej karty", przepustki granicznej dla samochodu i karty rejestracyjnej. Przed przyjazdem należy sprawdzić, czy wykupione ubezpieczenie będzie honorowane na miejscu - wiele francuskich firm ubezpieczeniowych ma swoje przedstawicielstwa w Senegalu. W razie awarii samochodu nie powinno być problemów z jego naprawą, jednak jakość usług zależeć będzie od klasy wybranego warsztatu. W Senegalu nie ma benzyny bezołowiowej. W razie wypadku w Dakarze należy powiadomić funkcjonariuszy z najbliższego komisariatu, komisariat centralny (823 71 49/ 823 25 29) lub żandarmerię (800 200 20).

Podróżowanie po kraju. Nie ma ograniczeń formalnych w podróżowaniu po kraju. Najważniejsze drogi krajowe są w dość dobrym stanie. Podczas pory deszczowej (sierpień-październik) lepiej nie planować podróży na południe kraju, ponieważ większość dróg jest wówczas nieprzejezdna. Ze względów bezpieczeństwa nie zaleca się podróżowania samochodem po prowincji Casamance. Istnieje połączenie lotnicze pomiędzy Dakarem a Cap Skirring, które ze względów bezpieczeństwa jest zalecanym środkiem transportu. Bezpieczeństwo w kraju. Mimo małego zagrożenia przestępczością rabunkową zalecane jest przechowywanie gotówki w przysposobionych do tego miejscach. Należy unikać ostentacyjnych oznak bogactwa. W stolicy zdarzają się wypadki kradzieży z samochodów stojących w korkach, dlatego bezpieczniej jest podróżować z zamkniętymi oknami.

Przydatne informacje.

W Dakarze i większych miastach honorowane są popularne karty bankowe, jak VISA, MasterCard w automatach banków SGBS i BICIS. W tych bankach można również wymienić czeki podróżne. Płatności kartami są także przyjmowane w większych hotelach, biurach podróży, wypożyczalniach samochodów i niektórych sklepach. Przy pobieraniu prowizji przez banki obowiązują ogólne zasady korzystania z kart kredytowych. Ze względu na niewystarczającą liczbę bankomatów, nieprzydatność czeków podróżnych podczas świąt, zagrożenie kradzieżą, zaleca się wwożenie i przechowywanie posiadanej kwoty w różnej postaci, jak czeki, karty kredytowe, czeki podróżne.

Baza hotelowa i turystyczna jest na wysokim poziomie. Doba w najtańszym hotelu o bardzo niskim standardzie kosztuje od 8 do 10 tys. FCFA, luksusowy hotel to około 35-80 FCFA. Na wybrzeżu Casamanse znajduje się miejscowość Cap Skirring z bardzo dobrą bazą hotelową i pięknymi plażami. Podczas pory deszczowej (od lipca do października) ceny za usługi turystyczne są tańsze. W stolicy najpopularniejszym środkiem transportu są taksówki. Cenę za dojazd w konkretne miejsce należy ustalić jeszcze przed wejściem do taksówki, a o jej wysokość należy się targować. Zasada ustalania ceny obowiązuje także na targu, u ulicznych handlarzy, czasami także w hotelu niższej kategorii.

Senegal
Dyrekcja Handlu Zagranicznego
(Direction du Commerce Exterieur)
Passage Le Blanc Emile Zola
B.P. 4057
DAKAR
Tel: (00221) 8215725
Fax: (00221) 8220932

Międzynarodowe Centrum Handlu Zagranicznego w Senegalu
(Centre International du Commerce Exterieur du Senegal (CICES)
Rte de l’Aeroport Leopold Sedar
B.P. 8166/3329
DAKAR/YOFF
Tel: (00221) 8272530
Fax: (00221) 8275275
www.cices.sn

Izba Handlu, Przemysłu i Rolnictwa w Dakarze
(Chambre de commerce, d’industrie et d’agriculture de Dakar (CCIAD)
1, place de l’independence
B.P. 118
DAKAR
Tel: (00221) 8237189
Fax: (00221) 8239363
www.cciad.sn

Trade Point Senegal
Km 2,5 bd Commune Dakar
Commune de Dakar
B.P. 21874 Dakar Ponty
DAKAR
Tel: (00221) 8397373
Fax: (00221) 8397390
www.tpsnet.org

Powrót