Rynki zagraniczne.

Powrót

:: Iran

05-07-24

2005 :: Iran - sygnały z gospodarki

Inwestycje zagraniczne.

Według szefa departamentu inwestycji zagranicznych Ministerstwa Gospodarki - Mohammada Khazaie - Iran ma możliwość przyciągnięcia 5 mld USD inwestycji zagranicznych rocznie. Pierwsze propozycje w tej sprawie w odniesieniu do sektora energetycznego pojawi?si?ju?w pierwszej połowie irańskiego nowego roku. Rząd zainteresowany jest przyciągnięciem zagranicznych inwestorów głównie do takich działów gospodarki jak: górnictwo, przemys?chemiczno-petrochemiczny i przetwórstwo rolne. Rozważa si?równie?możliwość wejścia zagranicznych inwestorów w sektory do tej pory uznawane za strategiczne, jak np. telekomunikacja. Za bardzo atrakcyjny inwestycyjnie dzia?gospodarki irańskiej Khazaie uzna?sektor transportowy, w którym zagraniczni inwestorzy będ?mogli szybko zdyskontowa?poniesione inwestycje. Rząd irański gotów jest równie?do udzielania gwarancji rządowych dla wszystkich tych firm zagranicznych, które gotowe będ?na podjęcie działa?inwestycyjnych w ww. sektorach gospodarki. Według ministra, inwestycje zagraniczne to początek otwarcia dla szerokiej prywatyzacji, która ma by?jednym z priorytetów kolejnego planu rozwoju kraju. Wszystkie regulacje prawne opracowane przez rząd, a dotyczące inwestycji maj?na celu przyciągnięcie do Iranu nowoczesnych technologii i know-how. Do tej pory zaaprobowano 192 projekty inwestycyjne na sum?około 20 mld USD. Krajami, które miały największe udziały w tej kwocie były Niemcy, Włochy i Turcja.

Sytuacja gospodarcza.

Bank Centralny Iranu zaprezentowa?dane dotyczące prognoz dla tutejszej gospodarki w trzecim kwartale br. Wskazuj?na spowolnienie wzrostu GDP do 4% z 7,7% w tym samym okresie roku ubiegłego. Pierwsze dwa kwartały br. były równie?lepsze dla gospodarki, gdy?GDP wyniós?4,2%. Rząd zakłada? i?w roku bieżącym wzrost gospodarczy wyniesie około 6,6%. Według ekspertów banku tylko ceny ropy pozwoliły utrzyma?stosunkowo wysokie tempo rozwoju oraz kontrolowa?inflacj?i bezrobocie. Iranowi nie udało si?zwiększy?wydobycia ropy o zakładane 6%, a co więcej, z trudności?udało si?utrzyma?jego poziom z roku 2003. W pierwszych dziewięciu miesiącach br. irańska nadwyżka handlowa wyniosła
2,7 mld USD w porównaniu do 1 mld w tym samym okresie roku ubiegłego. Międzynarodowe organizacje finansowe ostrzegły Iran, i?brak szybkich uregulowa?związanych z toczącymi si?negocjacjami w sprawach nuklearnych może mie?dalszy negatywny wpływ na pogarszanie si?sytuacji gospodarczej, a szczególnie na zainteresowanie inwestycyjne ze strony firm zachodnich.

Porozumienia gospodarcze z Pakistanem.

Iran i Pakistan podpisały cztery dokumenty dotyczące wzajemnych relacji gospodarczych. Najważniejszy z nich to porozumienie o współpracy w dziedzinie transportu i preferencjach w wymianie handlowej między oboma krajami. Pozostałe dwa dotycz?współpracy w dziedzinie rolnictwa oraz ustanowienia wspólnej irańsko-pakistańskiej firmy inwestycyjnej. Celem podpisania porozumie?było podniesienie na wyższy poziom wzajemnych stosunków gospodarczych i zwiększenie obrotów handlowych. W roku bieżącym wynios?one około 400 mln USD. Obie strony licz?jednak, i?w ciągu kilku najbliższych lat powinny one dojść do poziomu 1 mld USD.

Iran - Włochy.

Obroty handlowe z Włochami s?największe ze wszystkich krajów UE i wskazuj? że kraj ten jest najważniejszym unijnym partnerem gospodarczym Iranu. Obroty wzajemne osiągnęły kwot?4225 mld euro (import do Iranu 2150 mld euro, eksport z Iranu 2075 mld euro). Głównym składnikiem włoskiego importu pozostaje ropa naftowa i gaz ziemny - 90% całego importu. Pozostałe towary to głownie wyroby tekstylne i dywany, stal, produkty rolnicze oraz kamienie dekoracyjne. Eksport obejmuje głównie maszyny i urządzenia dla przemysłu ciężkiego, surowce dla przemysłu chemicznego, cz?ci samochodowe, systemy i urządzenia dla sektora energetycznego oraz maszyny dla przemysłu tekstylnego. Brak jest danych dotyczących włoskich inwestycji na terenie Iranu. Według ocen irańskich jest to suma około 150 mln euro w roku 2003. Irańsko - włoska współpraca gospodarcza koordynowana jest przez wspóln?izb?handlow?oraz form?komisji gospodarczej na szczeblu podsekretarzy stanu w ministerstwach gospodarki.

Gazociąg Iran - Pakistan - Indie.

Pomimo antyirańskiego stanowiska Stanów Zjednoczonych i silnych nacisków z ich strony na rządy w Islamabadzie i Delhi, w celu anulowania kontraktu na budow?gazociągu i dostawy gazu, sprawa ta jest przesądzona. Rozmów na temat kontraktu nie powstrzymała nawet obietnica ze strony USA dostarczenia do obu wymienionych krajów nowej generacji samolotów bojowych. Zdaniem ekspertów irańskich strona indyjska odrzuca wszelkie naciski ze strony USA, gdy?rozwijająca si?gospodarka potrzebuje gwałtownie surowców energetycznych, a strona amerykańska nie ma w tej sprawie nic do zaoferowania. Irański gaz jest równie?stosunkowo tani i konkurencyjny np. w stosunku do rosyjskiego czy katarskiego - olbrzymie koszty transportu i trudności techniczne przy budowie ewentualnych gazociągów. Duży wpływ na decyzj?maj?równie?polepszające si?relacje polityczne pomiędzy sygnatariuszami umowy i nadzieje na dalsze korzystne kontrakty gospodarcze. Zdaniem analityków, USA nie zaprzestan?wywierania nacisków - szczególnie na Pakistan - w celu storpedowania kontraktu, ale przy stanowczej postawie całej trójki nie ma na to praktycznie żadnych szans.

Telefonia komórkowa

Rada Strażników zaakceptowała ustaw?dotycząc?telefonii komórkowej. Rada Strażników dokonała przeglądu i zatwierdziła ustaw?dotycząc?konsorcjum Irancell, które będzie operatorem sieci telefonów komórkowych w Iranie. Ustawa została z powrotem przesłana do parlamentu, celem jej ostatecznego zatwierdzenia. Przedmiotowa ustawa była pod koniec kwietnia br. skorygowana przez członków parlamentu. W wyniku tej korekty z konsorcjum wykreślony zosta?turecki operator Turkcell, a na jego miejsce wprowadzono fińsk?spółk?Sonera Corporation, która zakupiła 27% udziałów konsorcjum.

Prywatyzacja.

W pierwszych miesiącach nowego roku irańskiego, rząd zamierza wystawi?do sprzedaży akcje firm o wartości ponad 630 mln USD. Wcześniej oferta ta pojawi?si?miała ju?w marcu, ale firmy zagraniczne, które początkowo były ni?zainteresowane, wycofały si?z przedstawionej oferty. Pod koniec zeszłego roku irańskiego udało si?sprzeda?jedynie akcje o wartości 17 mln USD z oferty 570 mln USD. Zdaniem szefa Iran's Privatization Organization - Mehdi Aghdaee - było to wynikiem politycznych zawirowa?wokół Iranu. Aktualna oferta dotyczy firm państwowych z 12 głównych sektorów tutejszej gospodarki. Będzie to pierwsza w tym roku tak duża transza prywatyzacyjna, ale prawdopodobnie równie?jedna z ostatnich prezentowanych przez rząd Khatamiego. Ostatni rok jego rządów przyniós?wstrzymanie tempa prywatyzacji. Z zakładanego celu, jakim było osiągnięcie 5,95 mld USD dochodu z prywatyzacji, udało si?zrealizowa?około 10%. Rząd spodziewa?si? i?obecna oferta będzie bardziej odpowiadała inwestorom zagranicznym, pomimo tego, i?musz?oni uzyskiwa?specjalne zezwolenia z tutejszego Ministerstwa Gospodarki i Finansów. Rząd przewiduje włączenie do procesu prywatyzacji firmy z dotychczas strategicznych działów gospodarki, takich jak: telekomunikacja, bankowość, kolejnictwo, lotnictwo, ubezpieczenia, przemys?stoczniowy. Większość dochodów z prywatyzacji było i będzie przeznaczonych na pokrycie potrzeb sektora publicznego, takich jak fundusze emerytalne, czy opiek?socjaln? Szefostwo IPO przewiduje, i?w roku obecnym dochody z prywatyzacji powinny wynieść 5,8 do 6,8 mld USD.

Naftowy Fundusz Stabilizacyjny.

Według prezydenta Khatamiego niekontrolowane wycofywanie pieniędzy z OSF, na bieżące potrzeby płatnicze państwa jest niedopuszczalne i niezgodne z założeniami funduszu. Według niego tego rodzaju pomysły przedstawiane przez przeciwników ekonomicznej polityki rządu w szybkim tempie doprowadz?do podwyższenia inflacji i nie przynios?żadnych korzyści gospodarczych. Podobne stanowisko w tej sprawie zajmuje Bank Centralny. Według prezydenta dotychczas pieniądze z funduszu były używane w sposób racjonalny, a wszystkie problemy płatnicze były rozwiązywane zgodnie z zasadami ekonomicznymi. Największym beneficjentem OSF by?i będzie sektor prywatny. Prezydent broni polityki ekonomicznej swojego rządu, podkreślając, że finanse państwa i system bankowy to kręgosłup gospodarki i należy by?szczególnie ostrożnym przy wszelkich operacjach w tych dziedzinach. Wyrazi?nadziej? i?w najbliższej przyszłości kontynuowany będzie rozwój prywatnej bankowości w Iranie i coraz więcej zagranicznych instytucji finansowych będzie wspierało tutejsz?gospodark? Prezydent uzna? i?obok importu towarów najważniejsz?spraw?dla irańskiej gospodarki jest pozyskiwanie know-how i nowoczesnych technologii.

Perspektywy sektora naftowo-gazowego.

Z wypowiedzi ministra ds. ropy - Bijana Zanganeha wynika, i?Iran w ciągu dziesięciu lat zamierza zwiększy?wydobycie ropy do 7 mln baryłek dziennie (obecne wydobycie to około 4 mln). Istotnym z punktu widzenia gospodarki światowej jest równie?zamiar osiągnięcia przez Iran 10% udziału w globalnym handlu gazem ziemnym w perspektywie najbliższych kilku lat. Minister przewiduje także, że do roku 2015 Iran będzie w stanie eksportowa?produkty petrochemiczne o wartości 20 mld USD. Aby osiągnąć te wszystkie cele, w sektor naftowo-gazowy i petrochemiczny musi zosta?zainwestowana kwota około 150 mld USD w okresie 10 lat. Będzie to - zdaniem ministra - bardzo trudne, biorąc pod uwag?fakt, i?w ciągu ostatnich 7 lat cała irańska gospodarka była w stanie przyjąć inwestycje o wartości około 50 mld USD. W jego ocenie wymaga?to będzie zmodyfikowania prawa o inwestycjach zagranicznych oraz stworzenia warunków dla firm irańskich, które będ?musiały przyjąć tego rodzaju inwestycje i będ?mogły konkurowa?z innymi firmami światowymi.

Iran - Niemcy.

Z krajów UE najważniejszym partnerem dla Iranu pod względem importu s?Niemcy, dla których tutejszy rynek jest równie?największym partnerem handlowym spośród 20 krajów regionu. W roku 2004 Iran zaimportowa?z Niemiec towary na ponad 3,5 mld euro, co przy eksporcie rzędu 400 mln euro daje nadwyżk?około 3,1 mld euro. W porównaniu z rokiem 2003 oznaczało to wzrost nadwyżki o około 30%. Według przedstawicieli ambasady niemieckiej, tendencja ta może utrzyma?si?w następnych latach, cho?wiele będzie zależało od rozwoju sytuacji politycznej wokół Iranu. Niemcy eksportuj?do Iranu gównie maszyny i urządzenia dla przemysłu energetycznego, ciężkiego, stalowego, aluminium (budowa zakładów w Bandar Abbas i Kerman) i cementowego (budowa 16 cementowni), cz?ci samochodowe, statki i urządzenia portowe, komponenty chemiczne, lekarstwa, podzespoły elektroniczne oraz urządzenia dla przemysłu związane z ochron?środowiska. Wiele firm niemieckich współpracuje z firmami irańskimi w sektorze budownictwa ogólnego. Głównymi towarami niemieckiego importu były i s?nadal wyroby nie naftowe: dywany, kawior, pistacje i szafran. W ostatnich dwóch latach następuje przewartościowanie importu w kierunku takich towarów jak: odzie?i obuwie, wyroby ceramiczne, szeroko pojęte rękodzieło. Strona niemiecka działalność gospodarcz?na terenie Iranu rozwija z pomoc?irańsko-niemieckiej izby gospodarczej. Niemieccy eksporterzy aktywnie uczestnicz?równie?w imprezach targowych organizowanych na terenie Iranu. Sporo niemieckich firm działa w irańskich strefach wolnego handlu i wolnych obszarach celnych. Firmy niemieckie zainteresowane s?równie?branżą hotelarsk? Dotychczas strona niemiecka nie jest zbyt aktywna w sektorze naftowo-gazowym, gdy?produkty tego sektora nie s?przedmiotem niemieckiego importu. Ocenia si?jednak, i?w przypadku podpisania kontraktów na dostawy irańskiego gazu ziemnego do krajów UE, firmy niemieckie gotowe s?do rozpoczęcia inwestycji w tym kierunku.

Współpraca Iran - ZEA.

Iran znajduje si?na 4 miejscu jeśli chodzi o wartość reeksportu z ZEA. Największy udzia?ma tutaj Abu Dhabi z reeksportem o wartości 70 mln USD. Na czele krajów, do których ZEA reeksportuj?największe ilości towarów s?Chiny i Arabia Saudyjska. Znacznemu zwiększeniu ulegaj?te?obroty handlowe między oboma partnerami. W 2004 r. wyniosły one ponad 4 mld USD, co oznaczało wzrost o ponad 52% w stosunku do roku 2003. Należy jednak bardzo ostrożnie podchodzi?do danych oficjalnych, które nie bior?pod uwag?wartości przemytu, jaki ma miejsce w rejonie Zatoki Perskiej. Rząd stanowczo odrzuca wszelkie oskarżenia o potajemne wspieranie przemytu i całą zasług?odnośnie wzrostu obrotów przypisuje aktywności stref wolnocłowych w rejonie Zatoki. Aktualnie według oficjalnych danych w samym tylko Dubaju działa ponad 2 tys. firm irańskich. Nieoficjalnie mówi si?jednak o ponad 4,5 tys. takich podmiotów, z których wiele - według niezależnych ekspertów - jest tworzonych tylko do aktywności na irańskim czarnym rynku.

WEH - Teheran

Powrót